"زنی با موهای قرمز"

از همان موقع‌ها می‌دانستم كه فكر‌ها گاهی با كلمات در ذهن ما مجسم می‌شوند و گاهی با تصاوير. 

بعضی وقت‌ها فكری به سرم می‌‌زد كه تجسمش با كلمه‌ها ممكن نبود، درحالی كه تصويرش واضح بود. مثلاً احساسی كه از دويدن زير باران به من دست می‌داد، بارانی كه انگار با سطل بر سرم ريخته می‌شد. انديشيدن به آن در قالب كلمات برايم بی‌نهايت دشوار بود. البته گاهی هم افكاری داشتم كه فقط با كلمات قابل انديشيدن بودند و هرگز نمی‌توانستم تصويری از آن‌ها بسازم؛
"مثلاً نور سياه... 
مثلاً تصور مرگ مادرم...". 

__اورهان پاموک__کتاب : زنی با موهای قرمز__